“काश्मीर – एक भारत-पाक चिडचिड” यावर इंग्रजी निबंध संपूर्ण निबंध, परिच्छेद, इयत्ता १० वी, १२ विद्यार्थ्यांचे भाषण.

काश्मीर – एक भारत-पाक चिडचिडा

भारताच्या स्वातंत्र्याच्या काळापासून काश्मीरची समस्या भारतासाठी सतत डोळ्यांची नजर आहे. भारत आणि पाकिस्तानसाठी ते का आणि कसे समस्या बनले हे समजून घेणे आपल्यासाठी फायदेशीर आहे. प्रत्यक्षात, काश्मीरची समस्या स्वातंत्र्याच्या सुरुवातीच्या काळातच निर्माण झाली होती, जेव्हा या राज्याला एकमेव राज्य देण्यात आला होता. इतर सर्व राज्ये भारतीय संघात विलीन झाली पण काश्मीरला एक विशेष दर्जा देण्यात आला. काश्मीरला खास दर्जा देण्यात आला आहे की काश्मिरची स्वतःची संविधानसभा असू शकते आणि राज्यप्रमुख हे सदर-ए-रियासत होते, राज्यपाल नव्हते, ज्यात भारतीय संघटनेत प्रवेश केलेल्या इतर राज्यांप्रमाणे होते.

१ 1947 in 1947 मध्ये जेव्हा त्या वर्षात ज्या भागात मुसलमानांचे पूर्ण बहुमत होते त्या भागाचा त्यांच्या देशाचा एक भाग म्हणून पाकिस्तान डोळेझाक करत असतानाच या विशेष दर्जाच्या पार्श्वभूमीवरची समस्या अधिक गंभीर बनली. तथापि, त्यावेळी राज्याचे राज्यपाल हरीसिंग, हिंदू होते. काश्मीरला भारतापासून दूर नेण्याच्या पाकिस्तानच्या या इच्छेने गेल्या पन्नास वर्षांत अनेक मालिकांतून स्वत: ला दाखवून दिले.

१ 1947 itself 1947 मध्येच पाकिस्तानने काबाली भाडोत्रींच्या मदतीने काश्मीरवर हल्ला केला, जरी त्याने थेट युद्ध जाहीर केले नाही. आता राज्यकर्ते, हरीसिंग यांनी काश्मीरच्या भारतात प्रवेश करण्याच्या दस्तऐवजावर स्वाक्षरी केली आणि अशा प्रकारे, सर्व व्यावहारिक उद्देशाने काश्मीर आपल्या इच्छेने भारताचा अविभाज्य भाग बनला. तथापि, काश्मीरविषयी पाकिस्तानचे मत केवळ स्पष्ट कारणांमुळे धर्मावर आधारित आहे, कारण काश्मीरमधील बहुसंख्य लोकसंख्या मुस्लिमांची आहे आणि फक्त याच कारणामुळे आता पन्नास वर्षांनंतरही पाकिस्तान काश्मीरवर आपला दावा ठोकत आहे.

हे असे होते; १ 194. Kashmir मधील काश्मीरसंबंधीची परिस्थिती स्वातंत्र्यानंतर लगेच आहे. तेव्हापासून पाकिस्तान लढा देत आहे आणि काश्मीरवर आपला दावा ठेवत आहे. १ 65 and65 आणि १ 1971 In१ मध्ये ऐंशीच्या दशकात काश्मिर आणि पंजाब येथे सशस्त्र सैन्य पाठवले गेले तेव्हा पाकिस्तानने भारतावर हल्ला केला, फक्त त्या भागात धाक निर्माण करण्यासाठी.

१ 1971 .१ मध्ये ऐतिहासिक सिमला करारावर पाकिस्तानचे पंतप्रधान भुट्टो आणि भारताच्या पंतप्रधान श्रीमती गांधी यांनी स्वाक्षरी केली. या करारानुसार भारत आणि पाकिस्तानला आपले सर्व वाद केवळ द्विपक्षीय वाटाघाटी आणि चर्चेद्वारे निकाली काढावे लागतील आणि कोणत्याही तृतीय पक्षाला कोणत्याही टप्प्यावर हस्तक्षेप किंवा मध्यस्थी करण्यास परवानगी देता येणार नाही.

काश्मिरची स्थिती आजही तशीच अस्पष्ट आहे कारण आता भारत आणि पाकिस्तान या दोघांनीही आपल्या अण्वस्त्र शक्ती दाखवल्या आहेत आणि लष्कराच्या या शर्यतीतून काश्मीरमध्ये जोरदार हानी होण्याची अपेक्षा आहे. काश्मिरला पाकिस्तानशी जोडण्याच्या योजनेने पाकिस्तानने जितकी ताकदीने आणि चीनने दिलेली मदत आहे त्या वेळी भारतावर आक्रमण करण्याचे धाडस कधीच वाढू शकेल. अशा प्रकारे या पन्नास वर्षात काश्मीरने कोणत्याही मान्य तोडगा काढला आहे आणि आतापर्यंत आपल्या काश्मीर समस्येने आंतरराष्ट्रीय लक्ष वेधून घेतले आहे, भारताने केवळ द्विपक्षीय विषय बनवण्याचा आग्रह धरला आहे आणि पाकिस्तानने आंतरराष्ट्रीय हस्तक्षेप करण्याचा प्रयत्न केला आहे. काश्मीर आज जगातील सर्वाधिक चर्चेत आहे, कारण पाकिस्तानचा असा विश्वास आहे की, ते काश्मीरशिवाय जगू शकत नाही आणि भारतासाठी काश्मीर हा त्याचा अवयव आणि अभिमान आहे. अशाप्रकारे परिस्थिती आता अत्यंत तणावपूर्ण आहे आणि कोणत्याही वेळी ती खराब होऊ शकते. तथापि, निसर्गाने आणि सरळ विचारसरणीचे नेते आणि एकत्र येऊन चर्चा केल्यास पाकिस्तान आणि भारत यांच्यात दोन्ही बाजूंनी योग्य नियोजनबद्ध तोडगा काढता येईल. पुढील सर्व सशस्त्र संघर्षांशिवाय हे सर्व नक्कीच साध्य करता आले. अशा तोडगा काढण्यासाठी दोन्ही बाजूंनी काही ठोस तडजोडी करावी लागतील आणि जर ते तसे करण्यात अपयशी ठरले तर काश्मीरचा हा एकच मुद्दा तिस the्या महायुद्धाला पेटविण्यास ठरू शकेल.

सिमला कराराच्या अगदी श्वासाविरूद्ध पाकिस्तान काश्मीर प्रश्नाचे आंतरराष्ट्रीयकरण करण्याचा सातत्याने प्रयत्न करीत आहे. संयुक्त राष्ट्रांच्या भूमिकेची आणि सामर्थ्याच्या विस्ताराच्या मागणीवर पाकिस्तान जोरदार ताणतणाव घालत आहे. भारत आणि पाकिस्तानमधील सैन्य निरीक्षक गट, ज्याप्रमाणे पाकिस्तान व्याप्त काश्मीरच्या बाजूने निरीक्षक तैनात केले गेले आहेत, जगाने हे सिद्ध करावे की पाकिस्तानचा आग्रह आहे की, जेव्हा इस्लामाबाद कार्यरत अतिरेक्यांना पाठिंबा पाठवत आहे, असे म्हटले तेव्हा भारत चुकीचा आहे भारत प्रामुख्याने काश्मीरमध्ये. काश्मीरमधील शांततेचे कोणतेही चिन्ह उध्वस्त करण्याच्या प्रयत्नांत पाकिस्तानची ही युक्ती ताजी आहे. गेल्या अठरा वर्षांपासून पाकिस्तान काश्मीरमध्ये प्रॉक्सी युद्ध लढाई करीत आहे. या आशेने की भारत काही काळाने निश्चितच आपला मार्ग तयार करेल. खो्यात बरेच रक्तपात व नासधूस घडत असताना, पाकिस्तानच्या निर्लज्ज कृतींना भारताला बळी पडावे लागेल, या दृष्टिकोनातून पाकिस्तान अतिरेकी अतिरेक्यांना खो the्यात दबून ठार आणि लुटण्यासाठी प्रशिक्षण देत आहे. काश्मिरची दरी एका प्लेटवर पाकिस्तानला हजर आहे. तथापि, हे घडलेले नाही, म्हणून आता काश्मीर प्रश्नाचे आंतरराष्ट्रीयकरण करण्याचा प्रयत्न करण्याच्या नव्या मोडस ऑपरेंडीमध्ये पाकिस्तान गुंतला आहे.

तथापि, काश्मिर प्रकरणाचे आंतरराष्ट्रीयकरण करण्यासाठी पाकिस्तानने केलेले हे सर्व प्रयत्न आतापर्यंत अपयशी ठरले आहेत आणि म्हणूनच काश्मिरमधील पाकिस्तानमध्ये काश्मीरमधील दहशतवादी कारवायांना पाठिंबा व पाठिंबा दर्शविला जात आहे. बहुधा आशावादी आहे की अशा डावपेचांचा अवलंब केल्याने ते भारतीय विचारधारे नष्ट करू शकतील आणि नंतरच्या टप्प्यावर या डावपेचांवर चालून येतील. भारत आणि पाकिस्तान यांच्यातील या ज्वलंत प्रश्नाचे शेवटी काय होते ते आपण पाहू या, आपण फक्त प्रतीक्षा करणे आणि पाहणे आणि समजूतदारपणा मिळवण्यासाठी प्रार्थना करणे यासाठी आहे की पुढील विनाश न करता दोन्ही पक्षांच्या समाधानासाठी गुंतागुंत निर्माण झाली आहे. सुंदर दरी, भारताचा अभिमान.