ज्या दिवशी मी माझ्या आयुष्यात कधीही विसरणार नाही अशा निबंध

आपल्या सर्वांचे जीवन हे चांगल्या आणि वाईट अनुभवांचे मिश्रण आहे. मला वाटते प्रत्येकाच्या आयुष्यात काहीतरी घडलं असावं जे अविस्मरणीय असेल. अशा अविस्मरणीय गोष्टी चांगल्या किंवा वाईट असू शकतात. या प्रकारचा अनुभव आपल्या आठवणींमधून कधीच क्षीण होत नाही आणि आपण तो आयुष्यभर लक्षात ठेवतो. अशा घटना चांगल्या किंवा वाईट गोष्टींसाठी आपले संपूर्ण जीवन बदलतात. मला आशा आहे की तो दिवस किंवा असा एक कार्यक्रम तुमच्या सर्वांच्या जीवनात आला असावा ज्याला विसरणे फार कठीण आहे.

माझ्या मनात काही अविस्मरणीय आठवणी देखील आहेत, परंतु त्यातील एक घटना आहे जी मी माझ्या आयुष्यात कधीही विसरू शकत नाही. मी या निबंधातून या विषयावर सविस्तर चर्चा केली आहे. मला खात्री आहे की या विषयावरील निबंधातून आपणास बरीच मदत मिळेल.

त्यादिवशी लाँग निबंध मी मराठीमध्ये माझे आयुष्यात कधीही विसरणार नाही

1450 शब्द निबंध

परिचय

आपल्या आयुष्यातील दिवस आणि वेळा खूप वेगाने जातात. आपल्या आयुष्याचा प्रत्येक दिवस एकसारखा नसतो. मागील दिवसांबद्दल जर आपण विचार केला तर प्रत्येक दिवस कसा होता, हे आम्हाला योग्यरित्या आठवत नाही. आयुष्यात असे काही दिवस असतात जे आपण कधीही सहज विसरू शकत नाही आणि या आठवणी अविभाज्य स्मृती बनतात. जेव्हा आपल्या आयुष्यातल्या अशा घटना पुन्हा लक्षात आल्या तेव्हा त्या घटना आपल्याला आनंद देतात किंवा आपल्याला खूप दुःख देतात. हे सर्व आपल्या मागील दिवसाच्या अनुभवावर अवलंबून आहे.

एक अविस्मरणीय स्मृती काय आहे?

मला आशा आहे की या जगातील प्रत्येकाला असा विचार नव्हता की असामान्य दिवस त्यांच्या आयुष्यातील सर्वात अविस्मरणीय दिवस असेल. हा आपल्या जीवनातील एक क्षण आहे जोपर्यंत आपण जिवंत नाही तोपर्यंत आपल्या आठवणींमध्ये आपल्याबरोबर राहतो. ते चांगल्या किंवा वाईट आठवणींच्या स्वरूपात असू शकते.

जर ते आयुष्याच्या चांगल्या आणि आनंदी स्मृतीच्या स्वरूपात असेल तर आपण आपल्या आयुष्यभर हे आपल्याबरोबर असावे अशी आमची इच्छा आहे आणि जर ते एखाद्या दु: खाच्या क्षणी असेल तर ते कधीही आपल्यासोबत नसते. अशा दोन्ही घटनांमध्ये, हा कार्यक्रम आमच्यासाठी अविस्मरणीय घटना बनतो. जेव्हा जेव्हा एखादा आम्हाला आमच्या एका अविस्मरणीय दिवसाबद्दल विचारतो, ज्याला आपण आपल्या आयुष्यातील सर्व घटना लक्षात ठेवतो ज्या आपण कधीच विसरू शकत नाही.

माझेट अनुभवमाझ्या आयुष्यातील अविस्मरणीय दिवस

माझ्या आयुष्यातील एखाद्या दिवसाच्या आठवणी मी तुमच्याबरोबर सामायिक करू इच्छितो, जे मी माझ्या आयुष्यात कधीही विसरू शकत नाही. वास्तविक माझ्या आयुष्यात जे घडले ते मला दुसर्‍या कोणाशीही होऊ नये असे वाटत आहे. आयुष्यातील जेव्हा जेव्हा मला ती घटना आठवते तेव्हा मला खूप वाईट वाटते. माझ्या नियमित आयुष्यातील हा दिवसही सामान्य आयुष्यासारखा होता.

त्या दिवशी मी सकाळी लवकर उठलो आणि शाळेत जायला तयार झालो. नेहमीप्रमाणे सर्व काही सामान्य होते. माझा वर्ग संपला होता आणि मी माझ्या मित्रांसह काही वेळ घालवून घरी परतलो होतो. मी थकल्यामुळे आणि बरे वाटत नसल्यामुळे त्यादिवशी मी माझ्या कोचिंग क्लासला गेलो नव्हतो.

संध्याकाळ झाली होती आणि मी माझ्या कुटूंबासह चहा घेत होतो. मग अचानक कोणीतरी माझ्या दार ठोठावले, ती माझी शेजारची काकू होती. तिने आम्हाला सांगितले की माझ्याच शाळेतील एका विद्यार्थ्याने आत्महत्या केली आहे आणि तिचे पोस्टमॉर्टम तिच्या पतीच्या देखरेखीखाली केले जात आहे. ही बातमी ऐकून मला फार आश्चर्य वाटले, मला थोडेसे वाईट वाटले पण मी जे करत होतो ते चालू ठेवले.

धक्कादायक बातमी – त्या दिवशी मला वडिलांच्या मोबाइलवर कॉल आला कारण माझ्याकडे त्या दिवसात कोणताही वैयक्तिक मोबाइल फोन नव्हता. नंतर, माझे वडील जे काही बोलतात ते ऐकून मला धक्का बसला. ज्या विद्यार्थ्याने आत्महत्या केली ती कोणीही नव्हती, तर ती माझा मित्र होता. हे सर्व ऐकून, मला खरोखर काय करावे किंवा काय बोलावे हे माहित नव्हते. मी जे काही ऐकले त्याचा मला विश्वासच बसत नाही. आम्ही दुपार एकत्र एकत्र घालवायचे असे सर्व दिवस आठवण्यास सुरवात केली.

मी कधी विचार केला नव्हता की दुपारी जेव्हा मी त्याला भेटलो तेव्हा ही माझी शेवटची भेट असेल. या बातमीने मला इतका धक्का बसला की मी बोलू शकत नाही आणि मला रडणेसुद्धा शक्य नाही. त्याच्या घरी जाऊन त्याचा मृतदेह पाहण्याची माझी हिम्मत नव्हती. हे आत्महत्येचे प्रकरण असल्याने ते पोलिस प्रकरण बनले. या प्रकरणाचा तपास करण्यासाठी पोलिस आमच्या शाळेच्या आवारात आले आणि २- 2-3 वेळा आमच्याकडे चौकशी केली.

तो डिप्रेशनमध्ये असल्याचे नंतर उघडकीस आले. मला त्याच्या उदासीनतेबद्दल माहित आहे पण आयुष्य संपविण्याविषयी तो निर्णय घेईल असा मला कधीही विचार नव्हता. तो शाळेचा खूप गुणवंत विद्यार्थी होता. त्याच्या आत्म्याच्या शांतीसाठी शाळेत एक दिवस सुट्टीही ठेवण्यात आली होती. माझ्या आयुष्याचा तो दिवसच नाही तर माझा संपूर्ण महिना वाईट होता. त्या दिवसांत मला बर्‍याच रात्री शांत झोपही नव्हती.

माझ्या मित्राने त्याच्या वाढदिवसाच्या एक दिवस आधी आत्महत्या केली. मी खूप खिन्न आणि दुःखी होतो कारण माझा माझा खरा मित्र गमावला होता. या बरोबर मलाही खूप राग आला होता. तो आत्महत्या करण्याइतका भित्रा असेल असे मला कधी वाटले नव्हते. नंतर मी हे निसर्गाचा आणि नशिबाचा खेळ आहे हे स्पष्ट करुन स्वत: ला सांत्वन केले, कोणीही कधीही हे बदलू शकत नाही.

माझ्या आयुष्यातील त्या दिवसाचा प्रभाव त्यादिवशी घडलेल्या घटनेमुळे मी कोणालाही माझ्या आयुष्यातील सर्वात चांगला मित्र बनविण्याचा प्रयत्न केला नाही. हे सर्व इतक्या अचानक घडले की मला आतून खूपच धक्का बसला. त्या दिवसानंतर मी थोडा घाबरतही जगू लागलो. त्या दिवसापासून मला नेहमीच असे वाटते की या जीवनात काय घडेल यावर आत्मविश्वास नाही. त्या दिवसापासून माझ्या मनात कुणी हरवण्याची भीती कायम माझ्या मनात कायम असते.

त्या दिवसापासून मला असे वाटू लागले की मी माझ्या आयुष्यात कोणालाही असे स्थान देऊ शकत नाही किंवा बनवू शकत नाही. नकारात्मकतेच्या भीतीने मला वेढले होते. तो आज आणि कायम माझ्या आठवणींबरोबर जगेल. माझ्या आयुष्यातील त्या दिवसाच्या आठवणी काढून टाकणे मला खूप कठीण वाटते. त्याच्याबरोबर घालवलेले क्षण लक्षात ठेवून मला खूप वाईट वाटते आणि मला वाटते की त्या साठी मी कधीही माफ करण्यास सक्षम होणार नाही.

आमच्यासाठी अविस्मरणीय आठवणी आहेत?

मनुष्य या पृथ्वीवरील देवाच्या निर्मितीचे सर्वात महत्त्वाचे रूप आहे. मनुष्य या पृथ्वीवरील एकमेव प्राणी आहे ज्याला देवाने दिलेला मेंदू देण्यात आला आहे, जो आपल्या आठवणींची क्षमता साठवतो. आपल्या आयुष्यात जे काही घडते ते एकतर आनंदी किंवा दु: खी असते. आठवणी आयुष्यात नेहमीच खास असतात, या आठवणी आपल्याला आनंदी आणि कधीकधी दुःखी करतात कारण ती आपल्या आयुष्यातील भूतकाळातील घटनांबद्दल आहे ज्या आपल्या आठवणींमध्ये समाविष्ट आहेत.

असे होऊ शकते की त्यातील काही आठवणी हसरा करून घेतल्या पाहिजेत आणि काही आपले डोळे ओलसर करतात. सर्वात महत्त्वाचे म्हणजे ते आपल्याला आपल्या मागील घटना आणि आपल्या मागील जीवनातील अनुभवांशी जोडते. अशा प्रकारे या आठवणी आमच्यासाठी खूप खास आहेत.

निष्कर्ष

ज्या दिवशी माझा सर्वात चांगला मित्र मरण पावला त्या दिवसाची आठवण मी माझ्या आयुष्यात कधीही विसरणार नाही. हे सर्व इतक्या अचानक घडले की मी हे कधीही विसरणार नाही. तो दिवस होता जेव्हा मला माझ्या आयुष्यात माझा एक चांगला मित्र गमावण्याची भावना समजली. मी आशा करतो की तो आता जिथे आहे तिथे आहे तेथे तो जगात आनंदी असेल. मी त्याच्या आत्म्याच्या शांतीसाठी देवाला प्रार्थना करतो. देव त्याच्या आईवडिलांना त्याच्या नुकसानीची दु: ख सहन करण्यास व त्यांच्या मुलाच्या नुकसानापासून परत आणण्यासाठी धैर्य देईल.