धर्म एकमेकांशी शत्रुत्व शिकवत नाही – निबंध | निबंध लेखन | हिंदी मध्ये निबंध | हिंदी निबंध | | हिंदी परिच्छेद

या ओळी कवी अल्लामा इक्बाल यांचे आहेत. ते उर्दूचे लोकप्रिय कवी होते. या ओळी देशभक्तीच्या भावनेने भरल्या आहेत. या ओळींनी देशवासीयांच्या हृदयात देशभक्तीची भावना जागृत केली. जातीयवादाच्या भावनेतून लोकांनी स्वत: ला मुक्त केले आणि देश स्वतंत्र होण्यासाठी स्वत: ला झोकून दिले. हा मानवतेने भरलेला संदेश आहे जो भारताच्या स्वातंत्र्यलढ्याच्या काळात देण्यात आला होता. धर्म आपल्याला कोणत्याही प्रकारचे भेदभाव आणि भांडणे शिकवत नाही. प्रत्येक देश किंवा धर्मातील लोक आपला देश स्वतंत्र करण्यासाठी एकत्र आले होते. ख meaning्या अर्थाचे वर्णन कवीच्या या ओळींनी केले आहे. धर्म हा एक पवित्र आत्मा आहे ज्याचा प्रत्येक नागरिकाने आदर केला पाहिजे. धर्म विश्वासाच्या भावनेने बंधनकारक आहे.

धर्म बाह्य स्वरुपाचे आणि दुश्मनाच्या भावनांपेक्षा खूप वरचे आहे. धर्म लोकांना अहिंसेला कधीही हार मानून सर्वांचे भले करण्याची शिकवण देत नाही. धर्म हे स्पष्ट करतो की जरी सर्व धर्मांमधील ईश्वराचे नाव आणि रूप भिन्न आहे, परंतु तरीही तो एक आहे आणि एका धाग्यात बांधलेला आहे.

धर्माच्या नावाखाली लढा देणे हे मूर्खपणाचे आहे. ज्यांना लढा धर्माच्या वेषात पार पडतो, ते स्वार्थी असतात आणि चुकीचे हेतू असतात. तो वेगवेगळ्या ठिकाणी दंगल आयोजित करतो. आपल्या देशात धर्माची मदत घेत ब्रिटीशांनीही बरीच दंगल केली आणि यामध्ये चुकीच्या हेतूने लोकांनी आपले हात झटकले. धर्मामुळे आपला देश दोन भागात विभागला गेला आणि देशाचे विभाजन झाले. इतिहासापासून दूर जाताना जर आपण आजच्या काळाकडे बारकाईने पाहिले तर काही ठिकाणी धर्माच्या नावाखाली दंगे होतात. हे सर्व केल्याने सर्वत्र मनामध्ये अशांतता पसरते आणि भीती वाढते.

आपल्या देशात वेगवेगळ्या जाती, वंश आणि भिन्न संस्कृतींचे लोक राहतात. राजकीय पक्ष त्यांच्या फायद्यासाठी काही लोकांना धर्माच्या नावाखाली भडकवतात. यामुळे एक भयानक परिस्थिती निर्माण होते. त्यांना कित्येक भागांमध्ये विभागून घ्या. धर्म हा एक गंभीर आणि संवेदनशील विषय आहे. त्यात छेडछाड करणे अन्यायकारक आहे.

अयोध्येत जन्मभूमीवर बाबरी मशिदीसारख्या धर्माच्या नावाखाली देशात अनेक विवाद आणि दंगल झाली होती. तणावासारखी परिस्थिती निर्माण झाली आणि मशिदी पाडल्यानंतर त्या ठिकाणी राम मंदिर बांधले गेले. हे खरे आहे की देशाच्या फाळणीची मागणी करणारे मोजकेच लोक होते, जे फक्त ब्रिटिश राज्यकर्त्यांचे प्यादे होते. ज्यांना धर्माचा खरा अर्थ समजला होता त्यांनी या प्रभागाशी सहमत नाही.

इतिहास असा आहे की धार्मिक अंधश्रद्धेमुळे येशूला वधस्तंभावर खिळण्यात आले आणि त्याला एक वेदनादायक मृत्यूही प्राप्त झाला. परंतु तरीही ते म्हणाले की प्रभु, या सर्व लोकांना शांती, आनंद आणि सद्भावना लाभो. असे बरेच महान लोक आहेत ज्यांना बर्‍याच त्रासांना सामोरे जावे लागले परंतु त्यांनी कोणत्याही धर्माविरूद्ध अपमानास्पद शब्द उच्चारले नाहीत.

महात्मा गांधी यांच्यासारख्या थोर पुरुषांनी आपले प्राण त्याग केले परंतु धर्माशी संबंधित कोणतेही चुकीचे वाक्य आणि चुकीचे शब्द कधीही बोलले नाहीत. जर आपण कोणत्याही धर्माची पुस्तके वाचली आणि पाहिली तर त्यामध्ये उपासना आणि धर्माशी संबंधित पवित्र गोष्टी सांगितल्या गेल्या आहेत. अशा पुस्तकांमध्ये कोणत्याही धर्माविरूद्ध काहीही चुकीचे सांगितले गेले नाही. आपण इतरांच्या धर्म आणि श्रद्धाचा आदर केला पाहिजे, तरच आपल्याला आदर मिळेल. सर्व धर्म प्रेम, पुण्य, सत्य इत्यादी गोष्टी शिकवतात. आपला देश धर्मनिरपेक्षतेवर विश्वास ठेवतो. येथे लोक कोणत्याही धर्माचे मुक्तपणे पालन करू शकतात.

निष्कर्ष

सर्व धर्मांचा आदर करणे आपले कर्तव्य आहे. लोकांनी त्यांच्या धर्माचे पालन केलेच पाहिजे परंतु इतर धर्मातील लोकांचा अनादर करू नये. एकाच देशात वेगवेगळ्या धर्माचे लोक राहतात. धर्म आपल्याला शिकवते की आपण कुणालाही इजा करु नये. स्वतः आनंदाने जगा आणि इतरांनाही आनंदाने जगा. देवाने आम्हाला या जगात पाठविले आहे जेणेकरुन आपण आनंदाने जगू आणि लोकांना मदत करू.