“महिलांवरील अत्याचार” या विषयावरील इंग्रजी निबंध पूर्ण निबंध, परिच्छेद, इयत्ता १०, १२ विद्यार्थ्यांचे भाषण.

महिलांवरील अत्याचार

प्राचीन काळापासून, स्त्रिया पुरुषांच्या सर्व क्रोधाची बट आहेत, जी महिलांवर अत्याचार दर्शवते. पुरुषांची सेवा करण्यासाठी आणि त्यांना संतुष्ट करण्यासाठी ते नेहमीच असमान आहेत, परंतु त्यांचे दुर्दैव आहे की त्या बदल्यात त्यांना केवळ भेदभाव, द्वेष आणि छळ मिळाला. शतकानुशतके शतकानुशतके हे कसे आणि का निरंतर चालू राहू शकते याविषयी विचार करणार्‍यांना उत्तेजन देणारे आहे, आणि कोणीही हो नाही, स्त्रियांना खेद करावा लागणा to्या दुर्दशाबद्दल कोणालाही कधी विचार केला नव्हता.

माझ्या मनात, इतके दिवस पुरुषांच्या वर्चस्वाच्या बाजूने असलेले महत्त्वाचे मुद्दे म्हणजे त्याची शारीरिक शक्ती आणि कुटुंबाचा ज्येष्ठ सदस्य. या दोघांनी मिळून स्त्रियांवर वर्चस्वाचे सर्व दबाव ठेवले आणि त्यांना काहीही करता आले नाही म्हणून त्यांना पुरुषांच्या वर्चस्वावर बळी पडावे लागले. मानुच्या काळापासून, शतकानुशतके पूर्वीपासून, स्त्रिया नेहमीच प्रत्येक गोष्टीत मनुष्यांपासून दूरच राहिली आहेत. मला हिम्मत आहे की, हे केवळ भारतासारख्या मागासलेल्या देशांबद्दलच खरे नाही, परंतु ब्रिटन आणि अमेरिकेसारख्या पश्चिमेकडील प्रगत देशांतही स्त्रियांना दबविणे हे वास्तव आहे. या दोन तथाकथित प्रगत देशांमध्येही महिलांना त्यांच्या मतदानाच्या हक्कासाठी लढावे लागले आणि कुवेतमधील महिला अजूनही या अधिकारापासून दूर गेले आहेत.

महिलांवरील अत्याचार अनेक पटींनी वाढले आहेत. सामान्य आणि सरासरी बाईकडे पक्ष्याचे डोळे पाहू. लहान असताना तिची आपल्या भावांप्रमाणे काळजी घेतली जात नाही किंवा तिची काळजी घेतली जात नाही. ती शिक्षित नाही, तिची तब्येत कोणाचीही चिंता नाही, कारण तिचे आरोग्य सांभाळणे तितके महत्वाचे नाही, तिला तिच्या वडिलांच्या मालमत्तेवर कोणत्याही प्रकारचा हक्क नाही, शिक्षणाचा हक्क नाही आणि कोणालाही काही बोलण्याचे अधिकार नाही. कौटंबिक बाबी. हे सर्व जरी तिला परवानगी असेल तर – सर्व जगणे. या संदर्भात, मी हे सांगायचं आहे की, भारताच्या बर्‍याच भागांत, मुलगी तिच्या जन्माच्या तीन दिवसांत अक्षरशः मारली जाते. जन्म आणि जन्मानंतर ती एक ओझे आहे. म्हणूनच तिचे बालपण, जर तिला दिवसाचा प्रकाश दिसला तर तो दु: खीपणाचा एक गुंडाळ आहे आणि तिच्या भावांचा प्रेमळपणा पाहतो आणि तिच्याकडे दुर्लक्ष केले जाते. तिच्या परिस्थितीनंतर या परिस्थितीत सुधारणा होत नाही. लग्नानंतरचे आयुष्य म्हणजे तिच्या बालपणाच्या सुरुवातीच्या काळात फक्त एक विचित्र विस्तार.

जेव्हा ती वाढते तेव्हा तिचे लग्न तिच्याबरोबरच केले जाते. आता तिचे कुटुंब बदलत आहे, तिचे नाती वाढतात, तिचे क्षितिजेचे विस्तार होत आहे, परंतु, तिचे नशिब कायम आहे. नवीन कुटुंबात ती फक्त एक नोकरासारखी नाती आहे, ती तिच्या स्वतःच्या फायद्यासाठी आणली गेली आहे. ती तेथे फक्त कुटुंबासाठी मुले तयार करण्यासाठी आणि पतीच्या संपूर्ण कुटुंबासाठी न भरलेल्या दासी म्हणून काम करण्यासाठी आहे.

येथे, जर नव conside्याने विचार केला नाही तर ती जिवंत नरकात आहे. तिच्या नशिबी फक्त विचित्र पहा, ती येथे सर्व प्रकारच्या सेवांसाठी तिच्यावर विसंबून असलेल्या कुटुंबाची आभासी कणा बनली आहे, परंतु ती कुटुंबासाठी काहीच उपयोगी नाही आणि कुटुंबात काहीच नाही – तिची स्त्री किती भवितव्य आहे. तिचा अत्याचार होऊ शकतो, छळ होऊ शकतो, प्रतिकारशक्तीविना मारहाण केली जाऊ शकते आणि तरीही ती भुवया उंचावू शकत नाही किंवा आपले काम कमी करू शकत नाही. लग्नाच्या वेळी जेव्हा तिने वचन दिले होते त्यापेक्षा कमी हुंड्या घेऊन आल्या असतील तर, हे परमेश्वरा, ती ती आली आहे आणि तिच्यासाठी असलेल्या दु: खाची कल्पनाही केली जाऊ शकत नाही. जेव्हा तिचा नवरा आणि तिच्या सासरच्यांनी त्यांच्या दुर्दैवी हातांमध्ये हात घालून तिला रॉकेलच्या तेलात भिजवून आणि एक छोटासा सामना दाखविण्याची छोटीशी युक्ती केली तेव्हा तिला फक्त त्या धडपडीच्या दिवसाची वाट पहावी लागेल. यामुळे तिची चिंता संपुष्टात येईल पण महिलांवर अत्याचार होतच राहतील. तिला इतक्या क्रूरपणे मारल्यानंतर, सर्व सासरच्यांनी मुक्त व्हा आणि शक्यतो तारुण्यातच एकट्या गरीब मुलासाठी नवीन वधू शोधण्यास सुरूवात करा.

१ the व्या शतकापासून स्त्री मुक्तीच्या दिशेने मोर्चा सुरू झाला होता आणि त्यांनी त्यांच्या ध्येय दिशेने लांब पळ काढला आहे. आज आपण पाहत आहोत की स्त्रिया बरीच दूर गेली आहेत, त्यांना शिक्षणाचे, घराबाहेर काम करण्याचे व वडिलांच्या मालमत्तेचा हक्क आहेत. हे सर्व त्यांचे आहे परंतु तरीही, FATE सारखेच राहते आणि त्यांच्याकडे स्मित करण्यास नकार देतो. तिने प्रत्यक्षात करारात तिचे दुप्पट काम केले आहे. आत्तासाठी, जरी ती खूप फायदेशीर नोकरीसाठी बाहेर काम करत असेल, तर तिचे घर तिची काळजी घेईल. ती जे काही साध्य करते, ती घरात चॅटल म्हणून आपली ओळख कायम ठेवत आहे. जीवनाच्या संघर्षात ती घराची पगाराची नोकर नसलेली आणि काम न करणारी योद्धा आहे. एकेकाळी असा विश्वास होता की स्त्रिया स्वतंत्र असल्यास आणि आपले जीवन जगू शकतील तर सर्व काही ठीक आहे, परंतु ती एक चुकीची गोष्ट आहे, तिने घरात आणि बाहेरून तिच्या स्थितीत काही सुधारणा केली नाही. सुशिक्षित आणि नोकरी करणार्‍या महिलेला आयुष्यात अद्याप फारसे काही नाही.

अनेक मार्गांनी, तिने घरी आणि बाहेरून तिच्या त्रासात भर घातली आहे. घरी ती दरवाज्याच्या समान स्तरावर कायम आहे आणि तिच्या घराबाहेर न्याय करण्यासाठी दिवस रात्र काम करते आणि बाह्य जगातही तिची नोकरी. ऑफिसमध्ये काम करणा Women्या महिलांचेदेखील स्वागत होत नाही, नेहमीच पुरुष त्यांच्याकडे ओसंडून उभे राहतात, त्यांची चेष्टा करतात आणि त्यांची चेष्टा करतात. त्यांना बहुतेक प्रकरणांमध्ये त्यांच्या पुरुष सहका .्यांपेक्षा कमी पैसे दिले जातात. माझ्या विफलतेत मी हे जोडणे आवश्यक आहे की, पुरुष कदाचित स्त्रियांना नेहमीच राहिलेल्या धूळातून उठताना दिसू शकत नाहीत आणि प्रत्येक चरणात त्यांना चिरडून टाकण्याचा प्रयत्न करतात आणि प्रत्येक पाऊल पुढे पुरुषांसाठी त्रासदायक आहे.

मी असे म्हणायचे आहे की अगदी पाळणापासून कबरेपर्यंत स्त्रीचे जीवन शारीरिक, मानसिक किंवा आध्यात्मिक असो की तिच्यावर अत्याचारांनी भरलेले असते. ती खूप हाडांवर चिरडली गेली आहे आणि तिला फुलण्यास परवानगी नाही. या सर्वांमध्ये भर घालण्यासाठी स्त्रियांच्या जीवनात नवीनतम प्रवृत्ती आली आहे आणि ती म्हणजे त्यांचा जन्म होण्यापूर्वीच त्यांचा खून. वैज्ञानिक, एका माणसाला, नवीन तंत्रज्ञात सापडले आहे की न जन्मलेल्या मुलाच्या लैंगिक चाचणीची एक पद्धत आहे. या चाचणीस अ‍ॅम्निओसेन्टेसिस म्हणतात आणि गर्भवती स्त्रियांवर या चाचणीद्वारे डॉक्टर मुलाचे लैंगिक प्रमाणित करू शकतात आणि अर्थातच मूल जर मुलगी असेल तर तिला लवकरच मारले जाईल. अहो – म्हणून आता आम्ही मुलगी झाल्यास मुलाचा जन्म न करता नष्ट करू शकतो. हे कदाचित शास्त्रज्ञांची एक मोठी उपलब्धी असल्याचे दिसून येईल परंतु, मला व्यक्तिशः असे वाटते की ती जन्मलेल्या मुलीसाठी एक वरदान आहे. ती अत्याचार, भेदभाव आणि अपमानांनी भरलेल्या जीवनापासून वाचली आहे. या टप्प्यावर मी धैर्य करतो की पुरुष छायाचित्रकारांनी जर या बाजूची चित्रे ऐकली आणि समजली तर त्यांनी या चाचण्या थांबवल्या पाहिजेत, तर एखाद्या स्त्रीला या मनुष्याच्या जगाच्या अत्याचारांपासून आणि निर्दयीपणापासून कसे वाचवता येईल हे पाहणे त्यांना कसे सहन करावे लागेल?