माझ्या आवडत्या नेत्यावर निबंध – मराठीमधील माझ्या आवडत्या नेत्यावर निबंध

या जगात सर्व समान आहेत, परंतु या जगात ते त्यांच्या स्वतःच्या गुणवत्तेमुळे किंवा स्वतःच्या वैशिष्ट्यांसह आपली एक वेगळी ओळख तयार करतात. अशा व्यक्ती काही विशिष्ट आणि अद्वितीय गुणांसह जन्माला येतात. प्रत्येकाची निवड वेगळी असते, प्रत्येकाचे राहणे, खाणे, विचार करणे इत्यादी वेगवेगळे असतात. तेव्हा तू मला आणखी काहीतरी हवे आहे. पण जर आपण एखाद्या नेत्याच्या निवडीबद्दल बोललो तर त्याच्या आवडत्या नेत्याचे चित्र सर्वांच्या मनात आले आहे. तो असा नेता असेल जो तुमच्या मनावर, मनावर आणि मनावर परिणाम करेल. तुमच्या आवडत्या नेत्याबद्दल बोलताना माझा आवडता नेता म्हणजे “श्री लाल बहादूर शास्त्री”.

हिंदी मधील माझ्या आवडत्या नेत्यावरील लाँग निबंध

दीर्घ निबंध – 1700 शब्द

परिचय

कोणताही नेता एका विशिष्ट व्यक्तिमत्त्वासह जन्माला येतो. त्यांचे काही विशिष्ट गुण आहेत जे ते इतरांपेक्षा वेगळे करतात. एक नेता आपल्याला त्याच्या विशेष गुण आणि व्यक्तिमत्त्वाची प्रेरणा देतो. प्रत्येक क्षेत्रातल्या इतरांपेक्षा वेगळं करण्यासाठी आणि कार्य करण्यास तो आपल्याला प्रेरणा देतो.

आपण सर्व जण त्यांचे व्यक्तिमत्त्व, त्यांची बोलण्याची पद्धत, त्यांचे कार्य करण्याची पद्धत इत्यादी द्वारे प्रभावित आहोत. त्याच्या बोलण्यात आपल्याला एक वेगळा आवड दिसतो. या कारणास्तव आम्ही त्याच्या मागे लागतो आणि आम्ही त्याला आपला नेता मानतो. भारत हा जगातील एक महान देश आहे जिथे असे बरेच नेते आहेत ज्यांनी आपल्या कार्याद्वारे अभिमानाने भारताचे डोके उंचावले. असे नेते आपल्या कृतीतून केवळ भारतीय लोकांनाच नव्हे तर संपूर्ण जगाला प्रेरणा देतात.

श्री लाल बहादूर शास्त्री – एक महान भारतीय नेते

लाल बहादूर शास्त्री यांनी दुसरे पंतप्रधान म्हणून भारताची सेवा केली आहे. पी. जवाहरलाल नेहरू यांच्या आकस्मिक निधनानंतर लाल बहादूर शास्त्री यांना देशाचे पंतप्रधान केले गेले. लाल बहादूर शास्त्री एक महान आणि देशभक्त नेते होते. १ 19 in64 मध्ये पंतप्रधानपदाची शपथ घेतल्यावर त्यांनी आपला छोटा नेता एक महान नेता म्हणून ओळखला ज्याला लोक ‘लाल भारत’ म्हणून ओळखतात. यापूर्वी शास्त्री यांनी पोलिसमंत्री, परिवहन मंत्री आणि रेल्वेमंत्री बनून देशाची सेवा केली होती. त्यांनी गृहमंत्री पदाचा गौरवही केला.

त्याच्या दृढनिश्चय, धैर्य, प्रामाणिकपणा, परिश्रम आणि त्यांच्या कार्यक्षम नेतृत्व गुणांमुळेच त्यांची जगभरात ओळख झाली. ते अत्यंत साधेपणाचे व्यक्तिमत्त्व असलेले माणूस होते, कोणतीही समस्या अत्यंत चतुराईने तो आपल्या साधेपणाने सोडवत असे. एका छोट्याशा कुटुंबात जन्मलेल्या लाल बहादूर शास्त्री जी यांना गरीब व त्यांचे त्रास खूप चांगले समजले आणि तो उपाय लोकांच्या हिताचा होता.

एक सक्रिय राजकारणी आणि पंतप्रधान म्हणून त्यांनी देशभरातील गरीब व गरिबांच्या उन्नतीसाठी नेहमीच प्रयत्न केले. लाल बहादूर शास्त्री जी यांचा जन्म एका छोट्या कुटुंबात झाला. दारिद्र्य म्हणजे काय हे त्याला जवळून जाणवले. बालपणात वडिलांच्या निधनानंतर त्यांना आणि त्यांच्या कुटुंबाला या दारिद्र्याने झगडावे लागले.

बालपणापासूनच राष्ट्रवादाची भावना लाल बहादूर शास्त्रींकडे आली. त्यांनी अगदी लहान वयातच चळवळींमध्ये भाग घेणे सुरू केले आणि भारताच्या स्वातंत्र्याच्या लढाईत हातभार लावला. महात्मा गांधी, अ‍ॅनिबेसेंट आणि स्वामी विवेकानंद यांच्या विचारांचा त्यांच्यावर खूप प्रभाव होता. शास्त्री जी अत्यंत सामान्य आणि शांत विचारांची व्यक्ती होती, परंतु त्यांनी देशातील जनतेवर होणा the्या अत्याचारांवर महात्मा गांधींचे “करो या मरो” हा नारा बदलून “मरत नाही,” अशी घोषणा दिली होती. १ 65 in65 मध्ये पाकिस्तानने अचानक हल्ला केल्यावर त्यांनी शेतकरी आणि जवानांच्या निःस्वार्थ सेवेसाठी “जय जवान, जय किसान” हा नारा दिला. 11 जानेवारी 1966 रोजी ताश्कंद, उझबेकिस्तान येथून त्यांचे निधन झाले. त्यांच्या निधनानंतर त्यांना “भारतरत्न” ही पदवी देखील देण्यात आली.

लाल बहादूर शास्त्री यांचे प्रारंभिक जीवन

प्रत्येक महान नेता आपल्यामध्ये येतो आणि असे लोक सामान्य कुटुंबात जन्माला येतात. त्याचे गुण आणि कार्यक्षमता त्याला लोकप्रिय आणि उत्कृष्ट बनवते. लाल बहादूर शास्त्री यांचा प्रश्न आहे, त्यांचा जन्म २ ऑक्टोबर १ 190 ०. रोजी उत्तर प्रदेशच्या वाराणसी शहरापासून सात मैलांच्या अंतरावर मुघलसराय नावाच्या ठिकाणी झाला. त्यांचे वडील शारदा प्रसाद श्रीवास्तव आणि आईचे नाव रामदुलारी देवी होते. जेव्हा शास्त्री जी अठरा महिन्यांचा होता तेव्हा वडिलांचा मृत्यू झाला. या घटनेनंतर त्याची आई त्याला मिरजापूर या वडिलांच्या घरी घेऊन गेली आणि त्यांचे प्राथमिक शिक्षण तिच्या मामाच्या देखरेखीखाली झाले. नंतर त्यांना वाराणसीतील काका रामनगर येथे उच्च शिक्षणासाठी पाठवले गेले.

शालेय शिक्षण पूर्ण झाल्यानंतर ते दहावीच्या हरिश्चंद्र हायस्कूलमध्ये दाखल झाले आणि या काळात स्वातंत्र्यसैनिकांच्या बड्या नेत्यांचा त्यांच्यावर खूप प्रभाव पडला. नंतर त्यांनी वाराणसीच्या काशी विद्यापीठातून पदवी पूर्ण केली आणि त्यांना शास्त्री ही पदवी दिली. विद्यापीठात शिकत असताना त्यांनी हालचालींमध्ये भाग घेऊ लागला. त्यांचे वयाच्या 23 व्या वर्षी 16 फेब्रुवारी 1928 रोजी मिर्जापूरच्या ललिता देवीशी लग्न झाले होते. लग्नानंतर त्यांना चार मुलगे आणि दोन मुली झाल्या.

देशभक्ती भावनेचा उदय

शालेय शिक्षणादरम्यान 16 वर्षांच्या लहान वयात लाल बहादूर शास्त्रीमध्ये देशभक्तीच्या भावनेचा उदय झाला. त्या दिवसांत, स्वातंत्र्यसैनिकांच्या बड्या नेत्यांमुळे तो इतका प्रभावित झाला की तो चळवळींमध्येही भाग घेऊ लागला. स्वामी विवेकानंद आणि महात्मा गांधी यांच्या विचारांवर आणि कृतींचा त्यांच्यावर मनापासून प्रभाव होता आणि तो स्वतःच्या विचारांवर आणि प्रतिमेवर चालण्याचा प्रयत्न करत राहिला.

त्याच्या योगदानासाठी आणि स्वातंत्र्य चळवळीच्या संघर्षात त्यांनी स्वयंसेवा केल्यामुळेच त्याने शाळा सोडली यावरून त्याच्यात स्वातंत्र्याची भावना निर्माण होऊ शकते. त्या काळात त्यांना अनेकदा तुरुंगात जावे लागले पण स्वातंत्र्यासाठी त्यांनी दिलेला समर्पण कधीही सोडला नाही. त्यांनी लाला लाजपत राय यांनी स्थापन केलेल्या लोक समाजातील सदस्य म्हणून आणि महात्मा गांधी यांच्या नेतृत्वात मुजफ्फरच्या हरिजनांच्या उन्नतीसाठी काम केले.

लाल बहादूर शास्त्री यांचे राष्ट्राबद्दलचे योगदान

लाल बहादूर शास्त्री हे त्यांच्या काळातील महान नेते होते. त्यांचे योगदान आणि देशाबद्दलचे बलिदान सांगणे फार कठीण आहे. त्यांनी आपले संपूर्ण आयुष्य देश आणि सेवेसाठी बलिदान दिले आणि देशास प्रत्येक कठीण परिस्थितीतून बाहेर येण्यास मदत केली. तो अगदी सोप्या आणि गरीब कुटुंबातून आला, म्हणूनच त्याला लोकांचे दु: ख व वेदना कळून आल्या. ते सामान्य लोकांचे नेते होते आणि आयुष्यभर त्यांच्या उन्नतीसाठी कार्य केले. मी येथे त्यांच्या सशक्त व्यक्तिमत्त्व आणि महान कार्ये याबद्दल सांगेन, ज्यामुळे देशात मोठे बदल शक्य झाले आहेत.

• शेती करण्यासाठी स्वावलंबी बनवा

जवाहरलाल नेहरू यांच्या निधनानंतर लाल बहादूर शास्त्री यांनी देशाचे दुसरे पंतप्रधान म्हणून शपथ घेतली. त्यावेळी देशाची परिस्थिती फारशी चांगली नव्हती. लोक गरीबी आणि उपासमारीने मरत होते. प्रत्येकाला पोसण्यासाठी पुरेसे धान्य देशात नव्हते. यासाठी भारत इतर देशांवर अवलंबून होता कारण त्यावेळी भारताची उत्पादकता खूपच कमी होती. १ 65 In65 मध्ये त्यांनी देशात हरितक्रांती घडविण्याचे आवाहन केले आणि त्याच वेळी खाणींच्या निर्मितीसाठी आणि लोकांमध्ये धैर्य निर्माण करण्यासाठी देशाला स्वावलंबी होण्यास सांगितले. देशातील शेतकर्‍यांच्या मेहनतीवर आत्मविश्वास आणि आत्मविश्वास निर्माण करून अन्न उत्पादनाची क्षमता वाढवावी, असे त्यांनी सांगितले. त्याच्या दृढ निश्चय, धोरण आणि विश्वासाने चांगली कामगिरी केली आणि हळूहळू देशाला स्वावलंबी करण्यासाठी पुढाकार घेतला.

• देशाच्या स्वातंत्र्यासाठी योगदान द्या

देशाच्या स्वातंत्र्याच्या चळवळीत त्यांनी मोठे योगदान दिले आहे. ते त्या काळातल्या अनेक चळवळींमध्ये सहभागी झाले आणि तुरूंगातही गेले. त्यांनी गांधीजींना आपला गुरु मानले आणि म्हणूनच त्यांनी गांधीजींचे स्वातंत्र्यासाठी पालन केले. भारताचे स्वातंत्र्य केवळ महान नेतृत्व आणि स्वातंत्र्यसैनिकांच्या बलिदानामुळे शक्य झाले. या नेतृत्त्वातून लोकांमध्ये देशभक्ती तर जागृतच झाली नाही तर आपल्या हक्कांसाठी लढायला शिकवले.

• हरिजनांच्या उन्नतीसाठी काम केले

महात्मा गांधी यांच्या नेतृत्वात त्यांनी मुझफ्फरपूरच्या हरिजनांच्या कल्याणासाठी लढा दिला आणि त्यांच्यासाठी सदैव कार्यरत राहिले. आडनाव (आडनाव) यावर कोणताही वाद नव्हता, म्हणूनच त्यांनी पदवीनंतर शास्त्री ही पदवी त्यांच्या नावासमोर ठेवली.

• 1965 च्या युद्धाच्या काळात नैतिक कार्यक्षमता

लाल बहादूर शास्त्री पंतप्रधान असताना कार्यरत असताना पाकिस्तानने १ 65 .65 मध्ये भारतावर अघोषित युद्ध छेडले होते. मग त्याने आपल्या सैन्यास मोकळे सोडले होते आणि त्यांना लढायला सांगितले होते आणि या युद्धाचा निकाल भारताच्या बाजूने लागला. दरम्यान, त्यांनी ‘जय जवान, जय किसान’ अशी घोषणा देशाला दिली. हा आमच्या देशातील शेतकरी, सैनिक आणि सैनिकांचा सर्वोच्च सन्मान आणि देशातील जनतेसाठी एक महान संदेश होता. या घोषणेने देशातील सैनिकांना पाकिस्तानविरूद्ध लढा देण्यास प्रोत्साहित केले आणि परिणामी आम्ही जिंकलो. हे सर्व लाल बहादूर शास्त्रींच्या बुद्धिमत्ता, कौशल्य, धोरण आणि कुशल नेतृत्त्वातून शक्य झाले.

लाल बहादूर शास्त्री सर्वांसाठी अनुकरणीय का आहेत?

शास्त्री जी महान निष्ठावान, धैर्य, दृढनिश्चय आणि महान गुणांचे प्रतिभावान मनुष्य होते. वडिलांच्या मृत्यूने शास्त्रीला परिस्थितीविरूद्ध लढायला शिकवले. त्यांच्या या दृढनिश्चयामुळे ते नेते ते देशाचे पंतप्रधान झाले. शास्त्री जी अगदी सोप्या विचारांचे मनुष्य होते, त्यांना कृतीवर विश्वास होता, दाखवण्यावर नव्हे. त्यांच्या मृत्यूपर्यंत त्यांनी भूमीशी संपर्क साधला आणि देशाची सेवा केली.

अत्यंत आव्हानात्मक आणि गंभीर परिस्थितीत शास्त्री जी यांनी पंतप्रधानपदाचा कार्यभार स्वीकारला. एवढे करूनही त्यांनी मोठ्या धैर्याने, समजूतदारपणा आणि शौर्याने देशाला त्या भयानक परिस्थितीतून बाहेर काढले. त्यांनी थेट लोकांना उद्देशून त्यांच्या समस्या सोडवल्या, हे त्यांना अधिक चांगले करताना दिसून आले. आपल्या खास नेतृत्वगुणांसह त्यांनी देशाला कठीण परिस्थितीतून बाहेर काढले. शास्त्री जी यांनी देशाला शौर्य आणि स्वावलंबन शिकवले ज्यामुळे ते प्रत्येकाच्या हृदयात स्थिर राहतात आणि त्यांच्याकडून प्रेरणा घेतात.

निष्कर्ष

शास्त्री जी यांचे जीवन येणा generations्या पिढ्यांसाठी प्रेरणा म्हणून राहील. कठीण परिस्थितीत हुशारीने लढा देणे, धोरण, कौशल्य आणि बौद्धिक शिकवण कसे वापरावे. अशा महान कार्ये आणि कल्पनांसह कठीण काळात अडथळे पार करून पुढे जाणे आणि यश मिळविणे आपल्यामध्ये आजपर्यंत जिवंत आहे.