मी आरसा बोलतोय

मी आरसा बोलतोय | ESSAY ON MIRROR IN MARATHI LANGUAGE | ESSAY ON IF MIRROR IS NOT THERE IN MARATHI | ESSAY ON USES OF MIRROR IN MARATHI – नमस्कार मित्रांनो, ह्या पोस्टमध्ये तुम्हाला मराठीमध्ये “मी आरसा बोलतोय” या विषयावर सविस्तर निबंध मिळेल.

हा निबंध तुम्ही तुमच्या सरावासाठी नक्कीच वापरु शकता तसेच, सराव करुन हा चांगले निबंध कसे लिहायचे यासाठीही आम्ही सर्व विद्यार्थ्यांना मदत करतो.

लक्षात ठेवा मित्रांनो जो शिकून पुढे जातो तोच यशस्वी होतो, आम्ही आशा करतो की या निबंधामुळे तुम्हाला चांगले निबंध लिहीण्यास प्रोत्साहन मिळेल.

आम्ही परिक्षेत विद्यार्थ्यांना कोणत्याही प्रकारे परिक्षेत फसवणूक / चिटींग करण्यास प्रोत्साहन देत नाही. आम्ही हे निबंध फक्त विद्यार्थ्यांच्या सरावासाठी व मार्गदर्शनासाठी लिहीत आहोत.

या निबंधामध्ये ESSAY ON MIRROR IN MARATHI LANGUAGE यावर सविस्तर निबंध मिळेल, या निबंधामध्ये ,आरश्याचा शोध, आरश्याचे महत्त्व, आरश्याचे मनोगत, आरश्याचे फायदे, आरश्याचा वापर, ESSAY ON USES OF MIRROR IN MARATHI अश्या अनेक मुद्द्यांवर विसतृत चर्चा केलेली आहे.

लेखात समाविष्ट केलेल्या गोष्टी हे लपवा

1 निबंध‍ात सामाविष्ठ केलेले मुद्दे

2 मी आरसा बोलतोय

2.1 माणसाच्या चेहऱ्यावरील भाव हाच त्याच्या मनाचा आरसा

2.2 आरश्याचे प्रकार

2.3 आरश्याचे महत्त्व

2.4 हे निबंध सुद्धा वाचा-

निबंध‍ात सामाविष्ठ केलेले मुद्दे

निर्मिती व शोध
शास्त्रीय तत्त्व
आरशाकडे पाहण्याचा दृष्टिकोन
आरशाचे महत्त्व
माणसाच्या चेहऱ्यावरील भाव हाच त्याच्या मनाचा आरसा
आरशाचा आनंद व खंत

मी माझी मिशी निरखत होतो. ती अस्फुट अस्फुट दिसू लागली होती. कसा आकार होईल तिचा? मला मिशी हवी धोडीशो रुंद. ओठांवरून किंचित उतरत उतरत येणारी आणि ओठांच्या टोकावर येतांच झटकन खाली वळणारी. माझ्या मिशीचा आकार मला हवा तसा मिळाला तर मी कसा दिसेन? मी कोणाकोणाला आवडेन ? माझ्या डोळ्यांसमोर काही चेहरे तरळू लागले. मी गुंग होत गेलो. खळखळून हसण्याच्या आवाजाने माझ्या समार्थीचा भंग झाला. मी चटकन इकडेतिकडे पाहिले. पण समोरचा आरसाच मला हसत होता, हे कळायला फार वेळ लागला नाही.

वा! वा! किती छान गुंग झाला होतास, नाही का? पण ते जाऊ दे. तुम्हां माणसांना स्वप्न दाखवण्यासाठीच तर माझा जन्म झाला आहे!

माणसाच्या चेहऱ्यावरील भाव हाच त्याच्या मनाचा आरसा

हे बघ, प्रत्येक माणसाचं स्वत:वरच सर्वात जास्त प्रेम असतं. आपण इतरापेक्षा वेगळ दिसावं म्हाणून प्रत्येक जण काहीतरी वेगळी कृती, कोणीही न केलेली नवीनच कृती करण्याच्या प्रयत्नात असती. या धडपडीतूनच माणसाने या पृथ्वीतलावर अनंत पराक्रम गाजवले आहेत. म्हणून तर माणूस आज सर्व प्राण्यांचा राजा, या पृथ्वीचा राजा म्हणून वावरतोय. या पराक्रमी माणसांनी आपल्या प्रत्येक पराक्रमानंतर आरशात स्वतःला पाहिले असणारच आणि पाहता पाहता मुठी आवळून, हात उंचावून ‘माझा विजय असो असे मोठ्याने मनातल्या मनात घोषणा देत स्वतःचा जयजयकार केला असणारच, हे लक्षात ठेव. तुमच्या मनातल्या या प्रेरणेचा निर्माता मीच आहे. मीच तुमची प्रगती घडवून आणतो.

आरश्याचे प्रकार

आठवते का रे? जत्रेत आपली भेट झाली होती! किती विविध रूपांत मी त्या आरसे महालात अवतरलो होतो! तू तर नुसता लोटपोट हसत होतास. तुझ्याच किती प्रतिमा पाहायला मिळाल्या होत्या! गोलगरगरीत, हडकुळी, एकदम बुटकी! किती प्रतिमा! एका आरशातली प्रतिमा आठवते ? डोकं मोठं भोपळ्याएवढं. बाकीचा देह दोन-अडीच फूट फक्त! काय हसत होता तुम्ही सगळेजण!

आरश्याचे महत्त्व

लक्षात ठेव. ही माझी रूपं केवळ विनोद करण्यासाठी निर्माण झालेली नाहीत, ड्रायव्हरला पाटीमागुन येणार्‍या गाड्या दाखवण्यासाठी मीच तर गाडीच्या कडेवर बसतो. वेगवेगळी भिंगे ही माझीच रुपे आहेत. प्रयोगशाळेतल्या सूक्ष्मदर्शकापासून अवकाशातल्या ग्रहगोलांचे निरीक्षण करणाऱ्या दुर्बिणीपर्यंत सर्वत्र मीच असतो. घरात, दारात, कपड्यांवर, दुकानांत, रस्त्यांवर, गाड्यांमध्ये, जत्रांमध्ये, इथे तिथे सर्वत्र मीच असतो. पण लक्षात ठेव, मी कधी स्वत:च्या मिजाशीत राहिलो नाही.

पाणी पिण्यासाठी माणूस प्रथम नदीत वाकला तेव्हा त्याला स्वत:लाच स्वत:चे दर्शन घडले असणार. तेव्हापासून मी त्याच्यासोबत आहे. मी स्वत:ला बाजूला ठेवून माणसाला मदत केली आहे. तुसुद्धा अशीच मदत करीत राहा. पाहा, केवढा मोठा होशील तू !